Stuchowo to wieś w gminie Świerzno położona na skrzyżowaniu drogi krajowej nr 105 prowadzącej z Gryfic w kierunku Kamienia Pomorskiego i drogi krajowej nr 103 prowadzącej z Trzebiatowa do Kamienia Pomorskiego. Pierwsze historyczne wzmianki o osadzie pochodzą z XIV wieku, a konkretnie z 1313 roku. Osada była wówczas lennem Hanninga von Stuchowa. Następnym właścicielem ziem była rodzina von Plotz. Ich majątek był spory, liczył dwa folwarki, dwie owczarnie, okoliczne zagrody chłopskie, młyn wodny, tartak i wiatrak. W tym czasie rodzina von Plotz zamieszkiwała zamek, który niestety już nie istnieje.
Leo von Plotz ufundował eklektyczny (łączący ze sobą elementy architektoniczne z różnych epok) budynek pałacu pochodzący z 1880 -1888 roku. Wybudowany został w miejscu poprzedniej, starszej siedziby. Jego neorenesansowa rezydencja wyglądem nawiązywała do królewskich pałaców w Poczdamie.
Pałac w Stuchowie jest budynkiem o masywnej bryle, murowany, dwukondygnacyjny oraz dwuskrzydłowy. Skrzydło południowe zbudowane jest w formie prostopadłościanu, kryte jest dwuspadowym dachem, ozdobione wykuszami (wystającymi z lica elewacji fragmentami budynku nadwieszonymi powyżej parteru) i ryzalitami (wysuniętymi częściami elewacji budynku tworzące integralną część, dzielącą budynek na dwie lub więcej części). Główna, centralna część pałacu kryta jest dachem czterospadowym.
Ozdobą pałacu są dwie wieże będące przedłużeniem ryzalitów, zwieńczone dzwonowatymi hełmami (ozdobnymi zwieńczeniami wieży) . Ponad całym gmachem wznosi się ośmiokątna wieża także zakończona neobarokowym hełmem.
Elewację różnicują otwory okienne, które są prostokątne i posiadają ozdobne nadproża. Są one półkoliście sklepione i występują w formie arkad podzielonych kolumienką na dwie części (tzw. biforie). Ściany pałacu zdobi dekoracyjne wykończenie krawędzi i przodu kamieni, podkreślające ich układ (tzw. boniowanie) i element architektoniczny w postaci listwy wystający przed lico muru, który jest ozdobą i równocześnie chroni elewację budynku przed ściekającą wodą (czyli gzymsy międzykondygnacyjne). Bryłę całego budynku zdobią ryzality znajdujące się na każdej z elewacji. Wejście do pałacu wysunięte jest ku przodowi i posiada kolumny (tzw. portyk) z herbem rodziny von Plotz. Sam portyk wsparty jest na filarach z wolutami (głowicami kolumny w kształcie spirali, ślimaka) w najwyższej wieńczącej części kolumny (tzw. kapitelach).
Szczególną uwagę należy zwrócić na wnętrze pałacu, które w części zachowało się w stanie oryginalnym. Posiada bogaty wystrój, np. oryginalne kominki i piece kaflowe, stiukową dekorację ścian i sufitu (zdobienie w postaci tynku szlachetnego, który często imituje marmur). Pozostała oryginalna, wielce imponująca klatka schodowa ze zdobionym malarsko stropem. Wnętrze pałacu zdobią także stare, ciężkie drzwi, które prowadzą do poszczególnych pomieszczeń.
Ostatni właściciel majątku Stuchowa i pobliskiej Starzy – Henning von Platz został usunięty przez władze III Rzeszy. W 1942 roku majątek przeszedł na własność państwa niemieckiego.
Pałac w Stuchowie otaczał jeden z największych w regionie parków, który miał powierzchnię 41 hektarów. Z przedwojennego, planowanego parku angielskiego, ocalały ponad stuletnie cisy, lipy, dęby, orzeszniki, platany, białodrzewy, leszczyny czy świerki sitkajskie (to najszybciej rosnący gatunek sosnowaty pochodzący z zachodniego brzegu Ameryki Północnej).
Działania na froncie walk podczas II wojny światowej oszczędziły sam budynek. Jego wnętrza częściowo zostały zdewastowane przez wojska radzieckie, które zajmowały pałac do lat 50-tych XX wieku. Następnie pałac został przekazany pod zarząd Państwowego Gospodarstwa Rolnego, a od 1963 roku jest siedzibą szkoły podstawowej. W 2006 roku został kompleksowo wyremontowany. Swoim wyglądem wyróżnia się na tle otaczających go parkowych drzew. Już z daleka widnieje ponad horyzontem, dlatego łatwo do niego trafić.