Krzysztof Bauman

---

Kariera zawodowa

W 1978 roku Krzysztof Bauman zakończył edukację w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Już 23 grudnia tego samego roku miał swoją debiutancką rolę w przedstawieniu „Tryptyk listopadowy”, którego autorem jest Stanisław Wyspiański, a reżyserem Janusz Warmiński. Przedstawienie miało miejsce na scenie Teatru Ateneum w Warszawie.

W ciągu swojej kariery Krzysztof Bauman występował na deskach wielu teatrów, takich jak Ateneum w Warszawie (w latach 1978–1979), Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie (1979–1980), a także Teatr Współczesny we Wrocławiu (1980–1983). Dalsze etapy jego kariery obejmowały pracę w Studiu w Warszawie (1983–1985), Teatrze Polskim we Wrocławiu (1986–1988, 1993–1995, 1996–1997), Teatrze Nowym w Poznaniu (1988–1992), oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1997–1998 i 2000–2001). W latach 1998–2003 był związany z Teatrem Powszechnym w Łodzi, a od 2003 roku jest aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie.

Nagrody

• 1980 – Bursztynowy Pierścień – nagroda w plebiscycie publiczności za rolę tytułową w „Kordianie” Juliusza Słowackiego w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie,
• 1981 – wyróżnienie za rolę Lowy w przedstawieniu „Kronika wypadków miłosnych” według Tadeusza Konwickiego w Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu na XXII FPSW we Wrocławiu,
• 1983 – Nagroda Zarządu Wojewódzkiego ZSMP z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru,
• 2002 – nagroda prezydenta Łodzi z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru.

Role teatralne

Oto przegląd ról teatralnych, jakie odegrał Krzysztof Bauman w ciągu swojej kariery artystycznej, zaczynając od produkcji z 1978 roku. W tym okresie wystąpił w sztuce „Henryk IV” w reżyserii Janusza Warmińskiego, a także w „Tryptyku listopadowym”, „Podchorążym 3” oraz „Fauście”.

W 1980 roku wystąpił w „Żołnierzu królowej Madagaskaru”, gdzie grał postać Kazia, pod kierunkiem reżysera Jana Jeruzala. Kolejny rok przyniósł mu rolę w „Kordianie” zarówno jako Kordian, jak i Nieznajomy w reżyserii Andrzeja Rozhina. W 1981 roku zagrał Lowę w „Kronice wypadków miłosnych” w reżyserii Kazimierza Brauna. W 1982 roku powrócił na scenę jako Konrad w „Dziadach” również w reżyserii tego samego reżysera.

Rok 1983 to rola strażnika w „Dżumie”, natomiast w 1984 roku wystąpił jako Maks w „Pułapce” w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego.

W 1987 roku Bauman zagrał Komendanta Policji w „Balkonie”, w reżyserii Tadeusza Minca, a także Wielkiego Księcia Konstanty w „Kordianie” pod reżyserią Wojciecha Maryańskiego. Ostatnie lata lat 80. to znaczące występy, w tym rola Pozzo w „Czekając na Godota” w reżyserii Andrzeja Makowieckiego oraz Kleanta w „Tartuffe” w reżyserii Izabeli Cywińskiej.

W latach 90. Bauman zagrał w różnych produkcjach, takich jak „Maszyna zmian” (1990) w trzech rolach, w tym Jupiego, pod kierownictwem Andrzeja Maleszki, oraz Miętusa w „Ferdydurke” w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza w 1991 roku. Zagrał również Bruno Schulza w „Księdze bałwochwalczej” w reżyserii tego samego reżysera. W 1994 roku wcielił się w Tybalta w „Romeo i Juli” w reżyserii Tadeusza Bradeckiego.

Krzysztof Bauman grał też lekarza w „Królu umiera, czyli ceremonie” (1996, reż. J. Grzegorzewski) oraz Harpagona w „Skąpcu” w 1999 roku pod reżyserią Artura Tyszkiewicza. Jego talent został również wykorzystany w 2000 roku w „Damach i huzarach” w roli rotmistrza w reżyserii Agnieszki Glińskiej.

W 2001 roku zagrał Rejenta Milczka w „Zemście” w reżyserii Marcina Sławińskiego, a także Pimko w „Ferdydurke”. Trzy lata później, w 2004 roku, można go było zobaczyć jako Pitunina w „Samobójcy” w reżyserii Marka Fiedora. Na koniec, w 2007 roku, zagrał Peer Gynta w „Peer Gynt. Szkice z dramatu Henryka Ibsena” w reżyserii Paweł Miśkiewicz.

Teatr Telewizji

Krzysztof Bauman ma na swoim koncie także występy w Teatrze Telewizji. W 1994 roku zagrał Eddie’ego w „Złotym chłopaku”, w reżyserii Macieja Dejczer. Dwa lata później, w „Kasi z Heilbronnu”, wcielił się w Burgrabie von Freiburg w reżyserii Jerzego Jarockiego.

Rok 1996 przyniósł mu rolę w „Improwizacji wrocławskiej”, reżyserowanej przez Andrzeja Wajdę. Natomiast w 1997 roku zagrał policjanta w „Śledztwie” w reżyserii Waldemara Krzyśka. Jego sceniczny dorobek uzupełniają występy w „Kajtusiu Czarodzieju” z 1999 roku, gdzie zagrał komisarza, w reżyserii Julii Wernio.

Prace reżyserskie i scenograficzne

Krzysztof Bauman to uznana postać w świecie teatru, której osiągnięcia reżyserskie i scenograficzne budzą podziw.

• 1992 – Księga bałwochwalcza – asystent reżysera,
• 1994 – Kwartet dla czterech aktorów – reżyseria oraz scenografia,
• 1997 – Clara – współpraca reżyserska,
• 1998 – Końcówka – reżyseria i scenografia,
• 2001 – Końcówka – reżyseria.

Filmografia

Krzysztof Bauman to utalentowany polski aktor, który zyskał uznanie dzięki swoim różnorodnym rolom w filmach i serialach telewizyjnych. Jego filmografia obejmuje wiele znaczących produkcji, w których wykazał się umiejętnościami aktorskimi.

• 1978 – Bez znieczulenia jako Student Michałowskiego,
• 1987 – Zero życia jako wychowawca w domu dziecka o pseudonimie „Brzytwa”,
• 1993–1994 – Bank nie z tej ziemi jako zbir na Dworcu Centralnym,
• 2000 – Trędowata jako lekarz wiedeński,
• 2000 – Świat według Kiepskich jako doktor Rymuszko,
• 2005–2006 – Egzamin z życia jako Manager „Perkoza”,
• 2005 – Pierwsza Miłość jako Zygmunt Popek, mężczyzna osadzony wraz z Pawłem Krzyżanowskim w jednej celi Aresztu Śledczego,
• 2007 – Determinator jako policjant Jarosław Nowak.

Jego różnorodność ról pokazuje nie tylko wszechstronność aktorską, ale także zdolność do adaptacji w różnych gatunkach filmowych.

---

Oceń: Krzysztof Bauman

---