Bogusław Mamiński to postać wybitna w świecie lekkoatletyki, urodzona 18 grudnia 1955 roku w Kamieniu Pomorskim. Jako polski biegacz specjalizujący się w biegach na średnich oraz długich dystansach, zdobył znaczące uznanie zarówno na krajowej, jak i międzynarodowej arenie sportowej.
W trakcie swojej kariery Mamiński osiągnął liczne sukcesy, w tym tytuł wicemistrza świata oraz mistrza Europy, a także miał zaszczyt reprezentować Polskę na igrzyskach olimpijskich.
Życiorys
Bogusław Mamiński przyszedł na świat 18 grudnia 1955 roku w Kamieniu Pomorskim. Jego matka pełniła funkcję kierowniczki w Funduszu Wczasów Pracowniczych w Rewalu, podczas gdy ojciec pracował jako księgowy, jednocześnie organizując różnorodne wydarzenia. Bogusław swoją edukację rozpoczął w Zespole Szkół Mechanicznych, gdzie kształcił się w zawodzie mechanika samochodowego. Po zdobyciu wykształcenia, odbył służbę wojskową w Wojskach Obrony Powietrznej, gdzie już na początku przykuł uwagę swoim zapałem i zaangażowaniem.
W trakcie swojej służby wojskowej otrzymał propozycje trenowania od dwóch znaczących klubów sportowych – CWKS Legia w Warszawie oraz WKS „Oleśniczanka”. Ostatecznie wybrał drugi z nich, co otworzyło mu drzwi do kariery sportowej. Tam rozpoczął swoją przygodę w wojskach lotniczych, łącząc obowiązki żołnierskie z intensywnym treningiem. W 1977 roku zadebiutował w finale mistrzostw Polski, choć jego występ nie przyniósł mu wtedy sukcesów.
Rok później, w 1978 roku, podczas Mistrzostw Polski odbywających się w Warszawie, odniósł swój pierwszy znaczący sukces, zdobywając złoty medal w biegu przełajowym na dystansie 6 kilometrów. Po tej wygranej, jego trener, Wiesław Kiryk, wysłał go na zgrupowanie do Meksyku, gdzie miał okazję trenować z legendami biegania, takimi jak Irena Szewińska i Bronisław Malinowski. Po powrocie do Polski, Mamiński wziął udział w Memoriale Janusza Kusocińskiego, co zaowocowało zdobyciem drugiego miejsca.
W 1979 roku wziął udział w Mistrzostwach Świata w Biegach Przełajowych, kończąc wyścig na 12 miejscu. Następnym ważnym wydarzeniem w jego karierze były Letnie Igrzyska Olimpijskie w Moskwie, gdzie zdobył siódme miejsce. Po olimpiadzie brał udział w licznych mityngach lekkoatletycznych. W 1980 roku zmierzył się z Bronisławem Malinowskim na Mistrzostwach Polski Seniorów w Lekkoatletyce, co zakończyło się dla niego drugą lokatą na biegu z przeszkodami na dystansie 3 kilometrów.
W kolejnym roku, 1981, Mamiński odniósł znaczący sukces, zdobywając mistrzostwo w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w Rzymie. To zwycięstwo otworzyło mu drzwi do kolejnych sukcesów — w 1982 roku zdobył wicemistrzostwo Europy w Atenach. Po tym osiągnięciu przeniósł się do CWKS Legia Warszawa, gdzie w 1983 roku na pierwszych Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce wywalczył tytuł wicemistrza świata w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Już dwa tygodnie później zdobył złoto podczas Pucharu Europy w Lekkoatletyce w Londynie.
Przygotowując się do Letnich Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku, osiągał świetne wyniki, zwłaszcza na mityngu przedolimpijskim w Oslo. Niestety, luksus tej olimpiady został mu odebrany z powodu bojkotu wschodniej Europy. Mimo to, brał udział w zawodach Przyjaźń-84, gdzie zdobył złoty medal. Po tych wydarzeniach Mamiński wyjechał do Włoch i przez dziesięć lat był zawodnikiem klubu Atletica Bojanese, a później aktywnie pracował jako trener.
Po powrocie do Polski podjął współpracę z Bałtykiem Rewal, którego prezesem był jego ojciec, Stanisław Mamiński. W 1993 roku, podczas Mistrzostw Polski Seniorów w Lekkoatletyce, wywalczył złoto na trzy kilometry z przeszkodami. W pewnym momencie, w wywiadzie dla Angory w 2014 roku, Mamiński wspomniał:
„Tata był prezesem tego klubu. Chciałem zdobyć dla niego tytuł Mistrza Polski na trzy kilometry z przeszkodami. Udało się.”
Wkrótce po tym, jak powrócił do Polski, założył swoją firmę – Sporting Bogusław Mamiński. Postanowił otworzyć ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy w Międzyzdrojach, który został uznany za ośrodek szkolenia mistrzowskiego w konkurencjach wytrzymałościowych, pod auspicjami Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Ukończył studia, uzyskując tytuł magistra na Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.
W Międzyzdrojach zainicjował międzynarodowy Bieg o Bursztynowy Puchar. W 1998 roku wśród zaproszonych gości byli m.in. Tadeusz Ślusarski, Władysław Komar oraz Jarosław Marzec. Niestety, w drodze powrotnej do Polski doszło do tragicznego wypadku, który zakończył się śmiercią dwóch pierwszych gości, a Jarosław Marzec zmarł kilka dni później w szczecińskim szpitalu. W wyniku tej tragedii zmieniono formułę zawodów, a od tego momentu corocznie, 17 sierpnia, w rocznicę ich tragedii, odbywa się dodatkowy konkurs skoku o tyczce oraz pchnięcia kulą.
Oprócz tego, Bogusław Mamiński organizuje biegi śniadaniowe w popularnych nadmorskich miejscowościach wypoczynkowych, takich jak Jarocławek, Rewal, Pobierowo, Niechorze czy Międzyzdroje. W stolicy natomiast jest organizatorem corocznego biegu na dystansie dziesięciu kilometrów pod nazwą „Biegnij Warszawo”.
Osiągnięcia
Wielkie osiągnięcia Bogusława Mamińskiego na dystansie 3000 m z przeszkodami stanowią ważny rozdział w historii polskiej lekkiej atletyki. Dwukrotnie walczył o medale na olimpiadach, zarówno w Moskwie w 1980 roku, gdzie uplasował się na siódmej pozycji, jak i w Seulu w 1988 roku, kończąc swoją rywalizację na ósmej lokacie. Z powodu bojkotu igrzysk w Los Angeles w 1984 roku nie miał możliwości uczestniczenia w tych zawodach, jednak z powodzeniem zajął pierwsze miejsce w „alternatywnych” zawodach Przyjaźń-84. Jego występy na międzynarodowej arenie obejmowały również bieg w Rzymie w 1987 roku, gdzie zakończył start na eliminacjach, oraz Mistrzostwa w Stuttgarcie w 1986 roku, nie kończąc biegu finałowego. W Splicie w 1990 roku również odpadł w eliminacjach.
W kolejnych latach odnosił znaczące sukcesy w Pucharze Świata, zdobywając złoty medal w 1981 roku, a także osiągając liczne podium w Pucharze Europy: raz wygrywając (1983), dwa razy zajmując drugą pozycję (1981, 1985) oraz osiągając czwarte miejsce w 1987 roku.
W swojej karierze Mamiński zdobył dziewięć razy mistrzostwo Polski w różnych dyscyplinach biegowych:
- bieg na 5000 m – 1983 i 1987,
- bieg na 3000 metrów z przeszkodami – 1979, 1985, 1992 i 1993,
- bieg przełajowy na 6 km – 1978, 1981 i 1991.
Był również rekordzistą Polski na 2000 m. Wyróżnił się w Plebiscycie Przeglądu Sportowego, plasując się w czołowej dziesiątce dwa razy — w 1983 roku na piątej, a w 1984 na trzeciej pozycji. Dodatkowo, dwukrotnie uhonorowano go Złotymi Kolcami (1981 i 1984). W trakcie swojej kariery sportowej reprezentował kluby takie jak Oleśniczanka i Legia Warszawa.
Typ medalu | Miasto i rok wydarzenia | Dyscyplina | Wynik |
---|---|---|---|
Mistrzostwa Polski | |||
złoty | Warszawa 1978 | Bieg przełajowy na 6 km | 16′ 09,6″ |
brązowy | 1500 m | 3′ 44,2″ | |
złoty | Poznań 1979 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 25,6″ |
srebrny | Łódź 1980 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 25,26″ |
złoty | Zabrze 1981 | Bieg przełajowy na 6 km | 17′ 42,0″ |
srebrny | 1500 m | 3′ 43,35″ | |
srebrny | Lublin 1982 | 1500 m | 3′ 38,99″ |
złoty | Bydgoszcz 1983 | 5000 m | 13′ 44,43″ |
złoty | Bydgoszcz 1985 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 21,15″ |
złoty | Poznań 1987 | 5000 m | 13′ 48,06″ |
brązowy | Grudziądz 1988 | 1500 m | 3′ 42,77″ |
złoty | Kielce 1991 | Bieg przełajowy na 6 km | 20′ 08″ |
złoty | Warszawa 1992 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 35,83″ |
złoty | Kielce 1993 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 38,74″ |
srebrny | Piła 1994 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 47,78″ |
Memoriał Bronisława Malinowskiego | |||
srebrny | Grudziądz 1986 | 1500 m | 3′ 48,03″ |
Mistrzostwa Europy | |||
srebrny | Ateny 1982 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 19,22″ |
Mistrzostwa Świata | |||
srebrny | Helsinki 1983 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 17,03″ |
Puchar Świata | |||
złoty | Rzym 1981 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 19,89″ |
Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych | |||
złoty | Poczdam 1979 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 31,1″ |
Przyjaźń-84 | |||
złoty | Przyjaźń-84 | 3000 m z przeszkodami | 8′ 27,15″ |
W 2005 roku, Mamiński był członkiem Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Od 2009 roku bierze aktywny udział w organizacji akcji biegowej pod nazwą Biegnij Warszawo oraz Biegów Śniadaniowych, pokazując swoją pasję do sportu także poza torami biegowymi.
Rekordy życiowe
Oto wybitne osiągnięcia Bogusława Mamińskiego w biegach długodystansowych, które stanowią istotny element jego kariery sportowej.
- bieg na 1500 m – 3:38,93 s,
- bieg na 2000 m – 5:02,12 s,
- bieg na 3000 m – 7:47,12 s. (10 lipca 1985, Lozanna) – 3. wynik w historii polskiej lekkiej atletyki,
- bieg na 5000 m – 13:26,09 s. (17 sierpnia 1980, Nicea) – 3. wynik w historii polskiej lekkiej atletyki,
- bieg na 3000 metrów z przeszkodami – 8:09,18 s. (24 sierpnia 1984, Bruksela) – 2. wynik w historii polskiej lekkiej atletyki.
Przypisy
- Biegi Śniadaniowe – Biegamy nad polskim morzem! [online], www.biegisniadaniowe.pl [dostęp 20.09.2016 r.]
- Tomasz Gawiński. Szumay ciągu dalszego: Jestem Patriotą. „Tygodnik Angora”, 10.08.2014 r., s. 23 (wydanie na Niemcy), ISSN 0867-8162.
- a b c d Oświadczenie majątkowe radnego gminy. [dostęp 20.08.2014 r.]
- a b c ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 17.07.2012 r.]
- Biegnij Warszawo – organizator
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Adrian Benedyczak | Agnieszka Leszczyńska (lekkoatletka) | Radosław Wiśniewski (piłkarz) | Piotr Stelmach (koszykarz) | Jarosław Marzec (sportowiec) | Krzysztof UrbanowiczOceń: Bogusław Mamiński